Gdy zapomnę
Jesteś moją - przyrzeczoną,
Jam jest więc obiecywany,
W słowach w szczęściu zawsze moją,
W słodkich słowach i z przyczyny.
Miękkim śnieniem co oddziela,
W słowach czułych w rani chleba,
W aksamicie w kromce nieba,
W ręce twoich co nie rani.
Gdy zapomnę świat prawdziwy,
W sercach skroniach aksamicie,
W cudach czułych wypowiedzeń,
Bym był z tobą i usłyszał.
marzec, 1994
Andrzej Feret
