Konstelacje (wiersz)

umówiliśmy się na dziesiątą z nadzieją

że uda się zobaczyć spadającą gwiazdę

nie mogłam spać już dwie noce wcześniej

snując domysły czy Kasjopeja czy Niedźwiedzica

straci jedno swoje ogniwo 

tego poranka byłam pełna obaw

że chmury odbiorą nam możliwość 

dostrzeżenia podziwiania zrozumienia

nie dotrwałam do tej nocy znużona 

napięciem lękiem oczekiwaniem

nie zobaczyłam gwiazd

ani Ciebie

gdy wspominam tamtą noc

w mojej głowie jesteśmy szczęśliwi

gorzkie łzy przeformułowuje we łzy wzruszenia

krzyk i złość w okrzyk radości

ciekawe co nas czekało gdybyśmy wytrwali

do spadającej gwiazdy