*** (A jeśli kochać nigdy nie przestanę)

*** (A jeśli kochać nigdy nie przestanę)

A jeśli kochać nigdy nie przestanę,
Nie mając cienia, który ćmi na marno,
Zwycięski szczęściem w mocny kwiat sumienia,
Ciebie odzieję nie w tę lichwę czarną.

Wstrzymajmy światłem pieścić się bladością,
Przestańmy wieczną boleścią się stroić,
Miłować w płaczach rzeczy jest słabością,
Kochankom – mężom w milczeniu przystoi.

A gdyby było dla rzekomej chwały,
I dla sumienia miłości zbrodniczej,
Wszak nie upijać w krzyż gehenny krwawy,
Nie trwońmy życia w srebrach niewolniczych.

Serce zuchwałe! – nie to nie miłosne,
Z wiecznie do góry podniesioną głową,
Miejmy zuchwałość mówić jedno trwale,
Miłością płochą, żadną jednodniową.

czerwiec, 1994

Andrzej Feret