Ławka elektryczna (wiersz)
Łukasz Nowosielski
ostatnia ławka na końcu parku
dla dwojga tych, których ciepło omija
tych, co nie mieli nigdy początku
ślepa uliczka - zielona mila
tam pośród drzew elektryczne krzesła
u schyłku lata schwytały burzę
ostatnią pieszczotę tych, co jesienią
we dwoje chcieli przynajmniej umrzeć
przysłano:
3 listopada 2020
(historia)
przysłał
Łukasz Nowosielski –
3 listopada 2020, 12:07
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się