Niech to posłuży za odpowiedź (wiersz)

Maleńka bańko z nieba nie zrozumiesz.

Rzygając piszesz.

Piszesz rzygając.

Mamy tak niewiele do zrobienia – miłość,

zwyczajność zaciśniętych ust,

błaganie o jeszcze, gdy

nie ma już nas.

To wszystko.

Udzielasz mądrych rad, szukając ciszy

wpadasz w pułapkę,

lepka zdrada, sącząca się chuć,

zaplute lustro.

Choć raz otwórz okno – i zobacz:

nic się nie stało, gdy zaczęłaś pisać.

Zakończenia włókien, utkana pajęczyna,

czułość na chwilę,

miałem nie być wulgarny, więc zmilczę.

Jesteś przeszłością, rozwarciem bez narodzin,

pomyłką teorii gwiazd.

Rzygając piszesz.

Piszesz rzygając.