zalew

liście spadają jak wspomnienia

byliśmy głupcami udającymi letnie słońce

teraz kończy się jesień

dni przed i za nami to pytania o mgłę

strach zamienia nadzieję kiedy czas już minął

ocaleją budowle

mów do mnie choć w uszach mam popiół

przebij się przez dwa tysiące lat istnienia

chodźmy na kręgle

przegrany rozbije kulą arkę

pełną glinianych figurek