w proch (wiersz)

po co ścinasz włosy

powiedz że bóg jest bogiem

tam i teraz

gdy błękit toczy się

pod górę ale nie synaj

ręce złodziei są ostoją

nie mogą ukraść ukradzionego

wosk pachnie przyszłym światłem

nic się nie urodzi

coś było czymś

nazwy zabiły sens

i znowu zostaliśmy sami