bo aura sprzyja (wiersz)

bo aura sprzyja

to jakaś fobia bez psot i figli
za szybą stworzyć odległy obraz
to jakaś mania może to faux pas
a pomyśl czasem

choć czasem szkoda gadać do lustra
i czekać srebrny kandelabr świecy
choć wtedy rzucasz w diabły chimery
które nie dają

zasnąć do rana bo w piersiach zgrzyta
a miał być oddech rytmiczny czasem
gdy dziś została pamiętna płyta
czarna z winylu

którą do rana kręciła miłość
ubrana w słowne bez słów spojrzenia
i przemoknięte zaszklone oczy
i żadnej szyby

już nie pamiętasz która przed chwilą
dzieliła przeszłość od chwili przyszłej
bo ona czeka pójścia na całość
aby zostało

co miało zostać

Andrzej Feret