ZARAZ (wiersz)

Zaraza - lata dwudzieste
koniec listopada - bezśnieżnie
coraz ciemniej - noc zapada już
za moment siedemnasta

Przechadzam się po mieście
po parkach - placach - deptakach
Gdzie jesteście? - w jednej
alejce ostatnie dwa
gołębie

Tej zimy nie pada śnieg
tylko człowiek pada
na śmierć

Zaraza i lęk - wspólny język
nasz jedyny - ten koniec listopada
i te lata dwudzieste i ten wiek

dwudziesty pierwszy

Zamknięte bistro zamknięte - wszystko
poza kościołem i monopolem w których
prosisz na kolanach o czystość
lub o colę i czystą - uwierz
obojętnie

Tej zimy nie pada śnieg
człowiekowi pada
na łeb