nie dokarmiać ptaka zimą (wiersz)

jestem zgodny

by coś zjeść nie wystarczy sama chęć

solidne naczynie wypełnione pokarmem

chętna gęba i uczucie głodu

siedzę na dębowej ławie

dobrze tu karmią i polewają

jeśli jeszcze nie wstałem

znaczy się

nie ma przyczyny podpalać zabijać

dać się ukarać za cudze sny i wierzenia

jest za to czas na szklankę wina

po wielokroć

jeszcze siedzę

a chciałbym leżeć nie należeć

mrugam oczami by wyłączyć telefon

ołkej gugle idziemy na całość

dasz wiarę?

całą następną dobę

nikogo nie ma w domu