Literatura

Ahoj poeci (wiersz)

Cytra

 
Ulubiony portal jest jak żaglowiec, płynący po wewnętrznych morzach do serca.
Łapiemy wiatr w żagle i płyniemy kursem snu, z wielkim trudem omijając sztormy.
Wszyscy wierzymy w kapitana. Kiedy stoi przy sterze balansując biodrami
jest jak Neptun na gdańskiej starówce.
Ahoj kapitanie! 
 
Stoję wyprostowana jak maszt i myślę jak uwolnić się od burzowych myśli i wrócić.
Zabierz mnie, 
tam gdzie będziemy się tylko śmiać. Pobawimy się w limeryki i satyrę na nieznanym brzegu
jednego ze snów, byle tylko dobry Bóg w zdrowiu zachował.
Uwielbiam szepty fal zamienione w poezję. 
Śniło mi się, że zmieniłeś kurs, dla próby stworzenia wszechstronnego obrazu 
jawy i snu, dla narodzin nowych gwiazd na mapie literatury. 
Jesteś wielki. 
Potrafisz dojrzeć perłę nawet w zamkniętej muszli.
 
Kapitanie ląd po zawietrznej.
Boję się być sama na oceanie, chociaż dzisiaj już tak nie kolebie. 
Taki rejs w moim wieku, kto by pomyślał, że wytrzymam. Mój sposób myślenia można już nazwać obłędem i pamięć nieposłuszna i reputację mam złą. Ostatnia pora, by przysiąść na rogu księżyca, wyznać grzechy metafor i na czyjś głos, 
obudzić się z kimki przed laptopem.
Wesołych Świąt kapitanie z moich marzeń i cała załogo.

 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 22 grudnia 2020 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca