świat tej pani bez aluzji listów (wiersz)

świat tej pani bez aluzji listów

srebrne oczy szpilki nieszczęsne

zabarwione wbijam między usta

zapłacona bo z niej przędę chleb

i na prędko gra zwija poduszkę

czy ogólnie było ciekawie

kiedy usta wzięły papierosa?

kiedy usta proszą o kawę

bo na ławie ślad szminki pozostał?

pani idzie na ulicy zmierzch

a papieros rzucony w powagę

pani patrzy na banknotów plik

pani smutno uśmiecha się do mnie

a na palcach tylko rudy lis

dni dla niego wciąż są przeliczane

łasi się do czarnego poncho

drżący prosi o cygaro w porsche

PS.

świat tej pani bez aluzji listów

bez awantur o prawa miłości

bez poklasku także bez błędów

bez poklasku i bez celu zazdrości

bez wspólnego dachu i tylko dla zmysłów

patrzy bez żadnych aluzji

i naprędce przyłożonej poduszki

gdy na ławie ślad szminki rozbłyszczy

szpilki srebrne i nieszczęsne bez błędu

bez dodatków i bez domysłów

czegoś

o pisaniu listów kiedy bez domieszki

listów nie ma i nie będzie więcej

tak więc bez cienia dowodu

i bez czyjejś wiedzy

tak do dna do bólu

bez deseni

22 grudnia, 2020

fb:  Andrzej Feret