zwątpienia w prawdę (wiersz)

ciemne drogi mroczne wnętrza
dookoła nie jest jasno
szare zgniłe miasto umarło

uciekam przed samym sobą
znajdę przystań z przejrzystą wodą
obmyję grzeszne ciało

gdy zajrzę w niebo z ostatnia gwiazdą
umrze świat na naszych oczach
zbudzimy świt zgniły martwy

uciekam przed złym powiewem słów
brudnych rąk splamionych krwią
nie przyniosłeś pokoju

miecz ciężki walka i śmierć
wybaw nas otwórz oczy zamknięte
sztucznie zmęczeni w oczach z lękiem

wielu zwątpiło wielu poddanych
idą drogą łatwą uśmiechają się
zadowoleni przed drogą ostatecznie