Literatura

w konfiguracji gwiazdy w nacji (wiersz)

Sercem Ku Wiośnie

 

z wyrafinowanego nieba w opłakunku robali

Ciebie mi trzeba nie raz, co zgrzeszę za w nas

oddam się woła i pych nikt nie i będzie wyżej

 

zło wcielone w ciebie włożę ropuchy zwierzę

i karykatury wlazły za złe słowa przebrzmiał

zawistne swoistnym spojrzeniem, odśnieżałej

 

i niech jemu krew dopływa w me Serca Boga

ciepło im wyżej załoga i zawistnie z: wymów

nie skłaniam do grzechu, lecz tobie mi wcale

 

Dawid „Dejf” Motyka

 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 15 stycznia 2021 (historia)

Inne teksty autora

skrzydlate trzepoczą
Sercem Ku Wiośnie
zabierz mnie stąd
Sercem Ku Wiośnie
Mój
Sercem Ku Wiośnie
ciągle otulona, nie wzgardzona
Sercem Ku Wiośnie
niczym jeden rok
Sercem Ku Wiośnie
zaświecony świat
Sercem Ku Wiośnie
Miłość
Sercem Ku Wiośnie
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca