O przyczynach i prawdzie (wiersz)

O przyczynach i prawdzie

Oczu powieki, już zasnęło słońce,

Kładło na wodzie czerwieniom promieniem,

Czekaj mnie wiernie bez szkody namiętnie,

Natchnieniem żalem, ciszy wytęsknieniem.

Ciszy wiarołomnie uszom na dwa głosy,

Niespełnionym burzom błogosławieństw snów,

Stopom nurzanym we wodzie płomieniem,

Porankom namiętnym co nas nie dosięgły.

Zostaw skargi ślepe, nie męcz więcej dnia,

Jedyna czyni, by nie chwalić śmierci,

Wszelkie zazdrości zajadle przeklinać,

Dionizyjskiej toni żąć* i miłościć.

Tak poczynając bratać dzień i noce,

Po dniu i nocce oddawać w pokoju.

*żąć – ścinać zboże lub trawę, wyciskać np. winne grona, także: wycinać swoich wrogów.

12 kwietnia, 2018

Andrzej Feret

Cykl 60 sonetów miłosnych napisałem specjalnie dla Boskiego Chóru, na wydanie Redakcja otrzymała moją zgodę, ale należy zaznaczyć, że do dziś mojej zgody nie wycofałem, a są tacy co nie chcieli tych sonetów, mimo, że sonety były przedstawione w Piwnicy Pod Baranami 5 października, 2019 r. W powiatowym towarzystwie literackim również nie przyjęli.