Mój krwawy Rubikon (wiersz)

w świecie

zakręconym jakby w słoiku

wolne myśli barwne słowa

nasze pocałunki się krzyżowały

płynął czas powoli

zapach włosów

z zapachem nocy i ciała

upływał czas zaklęty w kłamstwach

całym światem

całym sercem kochałem

alkohol rozwiązuje języki

prawda boli ludzie są niepoprawni

zadałem proste pytania

w odpowiedzi zostałem sam

zagubiony w poszukiwaniu drogi

szukam ciebie szukam życia

zabiłaś w imieniu bo chciałaś

umarł dzień tęsknię w rozpaczy

zajęty dniem powszednim jakże szarym

nasze drogi się rozpadły

rozsypany domek rozdane karty

budowałem niszczyłaś wszystko

by myśleć o sobie

być nieskalnego blisko

nie uświęciłaś życia które woła płacze

dlaczego tak cię kochałem by znienawidzić

ciągle w myślach zapadam się głęboko

żegnaj spalona na popiół