wkręcony tulipan

na ulicy szczekają psy

powoli tracę wzrok

z lustra wybiega księżyc

czyjeś studnie proszą o

światło

nie pytaj dlaczego wypływasz

w może

twoja fala jeszcze niesie

cienie jak to cienie

kładą się pod nogami

na mokrym asfalcie

znowu i znowu początek

drogi

ciemność bezwiednie otwiera

ramiona

obejmą każdy oddech

mimo że nie potrzeba

nikogo

strach zostanie na płyciźnie

głębia jest ponad

wbite pod powieki

szkło