jaskółki c.d. (wiersz)

du liebst mich

czuję w tej czystej pościeli twój pot

czasem tak poci się główka dziecka, kiedy przez sen

połyka mleko matki

kto nam podarował te słodkie krople, jestem wdzięczna

że dzisiaj obudziłam siebie i stoję na krawędzi

dziękuję za wszystkie rady, wy chłopcy jesteście tacy racjonalni

tak bardzo zamyśleni w sobie, teraz wiem

tylko człowiek z okruchami niepamięci, z albumem pełnym zdjęć

swojej żony, później kochanki

przyznaje się do wszystkich błędów, nawet do tych których nie

popełnił

 Ich verstehe dich

napiszę słaby wiersz, nie będę dobrą poetką

schowam się jak Louise w swojej bańce anoreksji

i tak jeśli więcej schudnę to zniknę

i dobrze

opisywanie chwil jest bez sensu

rano zapominam kto mnie dotykał