Wciąż (wiersz)

Wciąż

Zraz z muzy uczuć dźwięk struny płacze,

Skrzypków w strun wielkich muzyki rewir,

Żyjemy w wichrach w wyklętych arkach,

W oczu zapatrzeń w światłach wyprzedzeń.

I w czerwień ziemi w Adama słowa,

W czerń sukien Ewy w magicznym czasie,

W niepowiedzianej z zalążkach słowy,

W świetlistym amen w niespiesznym czasie.

We ustach czułych co mną wciąż pieszczą,

W każdym dotyku i w każdym tknięciu,

W obudzeń chwili w nieśpiesznym żęciu,

Ja przestarzał świata w twym wciąż zamęściu.

wrzesień, 1990,

fb : Andrzej Feret