Literatura

W ukojeniu (wiersz)

Andrzej Feret

W ukojeniu

 

Miłości dodaj do szczęścia,

Bym czułą objął nie złudę,

Słów co jest takim westchnieniem,

Wyrzucam za nut pięciolinię.

 

Miłowań naszych nut chwili,

Wypowiedzenia zaledwie,

Skoroszyt gorzkich westchnieniem,

Przyciemniałych zablednień.

 

Mnie słowa twoje skrzydłami,

Chociażbym uwięzion wbrew światu,

Chociażbym w przekorze myślami,

W ukojeniu z zaświatu.

 

W wichrowym wypowiedzeniu,

Obłokom, któremi tyś przyszła,

W świętych morzu falami,

Smerkach górzystych przyczynach.

 

Jest takie miejsce na ziemi,

To miejsce naszego spełnienia,

Miejsce miłości w zastaniu,

W jedynej miłości Jedlnia.

 

 

sierpień, 1990

fb: Andrzej Feret

 

 

Andrzej Feret

 


przysłano: 10 kwietnia 2021 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca