piosenka nie do końca świata

Jesteś moim początkiem i końcem,
lustrem z ciepłych oddechów kałuży,
sumą wszystkich wieczności potrąceń
i tym czego nie można powtórzyć.

Jesteś moją wiosną skrzydlatą
I jesienią w rudawej peruce,
galopadą gdy ciepli się lato
i gdy zima przywdziewa onuce.

Ref:
Gdy zerwane niteczki pamięci
kleisz ciszą najprostszych obrazków
Śmiech w wiatraczku się budzi chłopięcym
goniąc boso rysunki na piasku.

Kiedy wracam, a wracam bo zawsze
będziesz moją młodością najpierwszą,
las bukowy wypuszcza latawce
i muzyka uklada się świerszczom.


Jesteś moim na szczęście kichaniem,
tym co dzisiaj nazywa się jutrem,
gdy pod niebem wychmurza się zamęt
ty zapraszasz na kawę lub wódkę.

Kiedy w parku rozsiadasz się w kucki
lub gitarę zabierasz nad rzekę
jesteś moim przypadkiem nieludzkim
chociaż przecież najlepszym człowiekiem