tak mocno kochać brak
i wierzyć więcej trzeba
pożyczyć zatłoczone z drzewa
zaskoczyć się nie daj
i od wodnistych tafli gwiazd
przeżyć swój czas
spojrzeniem witać dookoła
tak rozkochać
w zamalowany zachód słońca
i wstać skoro świt
w skowronkach witać swe nieba
tak bez końca jak
Dawid "Dejf" Motyka
