Arcydzieło nieustającego tworzenia

Po płótnie Twego ciała konwaliami malowanie.
Białe zapachy dzwonków moimi farbami.
Czy ja malarzem ?

Po kartce Twego ciała trawami pisanie.
Zielony dotyk źdźbeł moimi kredkami.
Czy ja pisarzem ?

W drzewie Twego ciała tulipanami szkicowanie.
Żółtoczerwone wonie kielichów szeptanej czułości.
W książce Twego ciała wieczorne stron zapisywanie
ciepłem brunatnego zmierzchu w srebrnej nieskończoności.

Dwa ciała topią się w oceanie miłości.
W łodzi kwiatów i traw natchnieniem splecione
mgielnym powrozem zwiewnej nagłej namiętności,
wiosłują poprzez nocną otchłań upojnością spocone.

marzec 2000