i po mojemu, niechaj będzie temu,
a właściwemu co zno się zachowaj mi :
przyćmij Wać panie znamię
które nosisz na Sercu mnie
w ciernistej zbroi o siedzi tu
kusza na kamień i pierścień co pamięci
stokroć za wianek ostoi
i płyń do wierutnych kokoszek co święci
cukierek nie z noszek, a kaloszek i śpioch
a ja mu tu wiecznie ubywaj
podkochaj dotkliwie czosenkiem uliwaj
i częstuj mnie choć roz nie o słojem ci o włos tu przybywaj
przystojnym ci grosz się boję za nici, a ci mosz; tu grosz...
ej patrzaj na zaraz co moim jest i budzie inni
a własnym noś po Grudkach i chliposz se, a: potem dolywasz czos
mosz ci na kamień ciupce, - co łajduli baj tu oblywasz
i jest już nasz i staj, i ciuwaj, and jedź; guodbay
Dawid "Dejf" Motyka
