Żałość na śmierć króla (wiersz)

Żałość na śmierć króla

Bracie szlachetny i słowa wspomnienia,

Choć nie ma wichrów, a śmieć nie odeszła,

Los nie zaświadczy miłości jaśnienia,

Choćby twoje wojsko po mnie dzisiaj przyszło.

Tak czyste serce, czyś zapomniał dale,

Mówić wiarołomnie w poznaniu od szpiega,

Na piękność moją dybią jawnym żalem,

A bóg za ciebie serce me ośmiela.

Ukryta radość, miłością żeś tkany,

Na tobie szkoda jadu i zelżenie,

Tobie policzek w cios nie żałowany,

Wyryła śmierci resztką niech nie zginę.

W tobie wyryła cios nie żałowany,

Śmiertelna Pani zawsze nie uczciwa.

12 kwietnia, 2018

Andrzej Feret

Andrzej Feret | Facebook

----------------------------------------------------------------------

Sonety zostały napisane dla Boskiego Chóru.

Facebook