koniec naszej epoki (wiersz)

serwery wypali nadmiar 

użytkowników
młoty uderzą
w witryny sklepów,
pieśń nad pieśniami zawyje
półtonem
dźwiękiem gitary basowej

drzewa zapłaczą po raz ostatni
potokiem żywicy,
zwierzęta opuszczą 
dawny dom,
ukłon ostatni złożymy tobie,
boże, co patrzysz bezczynnie na 
nędzę i mrok

wyjdziemy z kościołów przeciwko tobie,
ty nic nie widzisz,
ty gardisz epoką,
nieczuły na bóle
na wschody słońca,
i czarną noc

umilkną wrzaski telefonów
i puste jęki naczynio-zmywarek

a niemowle będzie płakało jak dawniej
a starsza pani zaśnie w modlitwie

zaczniemy walczyć
między sobą
zaczniemy nowe spory
po nieudanych próbach ugody
wyniszczymy resztki 
człowieczeństwa

by nasza epoka mogła odejść
nieżalna
nietęskna