szkielet nijaki

Sercem Ku Wiośnie

kondensować zamazaki

 

sztylet w barbury

 

byle tyle bez skóry

 

 

 

niechciane mury

 

nie do burzenia

 

wury rury

 

 

 

sztylet jaskinia

 

bardzo nie żyła mordy nijakie

 

 

 

nie do przebycia

 

nie do zbicia

 

 

 

nie do wstydzenia

 

krzty chłodzenia orły orzem

 

 

 

wnętrze nie żywem

 

byle nie zbożem

 

 

 

warzy choć wiekuiście parzy

 

co nić

 

 

 

walcz byle nie skonasz w brony

 

ruś włochaczem wołasz o wyć

 

 

 

kielem wypartym

 

zaparta nieopodal wodna przygodna

 

 

 

byku krasy buły w zawiasy

 

zastrzyk po klasy zaczyna konać

 

 

 

Dawid "Dejf" Motyka

 

 

 

Sercem Ku Wiośnie
Sercem Ku Wiośnie
Wiersz · 7 czerwca 2021
anonim