Maska

Uśmiecham się tak starannie
dobierając mięśnie twarzy
i moje pluszowe ręce
tak spokojne
że możnaby im wręczyć uścisk
gorszego gatunku
którego nie starcza dla wszystkich palców

kiedy z twarzą zwróconą do ściany
udając że uczę się cegieł
jak tysiące przede mną
jak tysiące po mnie
zaciskam zęby

pogodzona z tłumem
z życiem które odbito dla mnie
od szablonu
pilnuję
żeby nikt nie odkrył krzyku
który noszę w sobie
jak niechcianą ciążę
który zawsze będę nosiła
jak niechcianą ciążę

dopóki nie urodzi się
oddech