Literatura

zrywanym kwiatu (wiersz)

Sercem Ku Wiośnie

upalne lata słońcem sypkim promieni
wrzosowiskom i drzewom kamieniom śpiewi
przez twaróg łąk i wzgórz pagórem
odkrytym polem i leśnym piórem
przebiega się w słonku do wód krainę
przetwarza fiołka na prawdziwą koniunkturę
przefiltrowany raj słońcu się daj
oddaj się w me dłonie, które płonie i czyste
 
polnego niesie się letni cień wolnego się
 
i błogo spoczywa sercu napełnij z wina
i częstuj się mój kochany
bo bardzo żywa znanym
 
Dawid "Dejf" Motyka

 


fatalny 1 głos
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 26 lipca 2021 (historia)

Inne teksty autora

skrzydlate trzepoczą
Sercem Ku Wiośnie
zabierz mnie stąd
Sercem Ku Wiośnie
Mój
Sercem Ku Wiośnie
ciągle otulona, nie wzgardzona
Sercem Ku Wiośnie
niczym jeden rok
Sercem Ku Wiośnie
zaświecony świat
Sercem Ku Wiośnie
Miłość
Sercem Ku Wiośnie
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca