***(bukiet kwiatów polnych XX) (wiersz)
Andrzej Feret
***(bukiet kwiatów polnych XX)
czytam Twoje wiersze
w nich mieszkam od lat – dziękuję kochanie
dzięki Tobie żyję i żyłem kiedy mnie nie było
w wierszach zawsze piszę o Tobie
pisałem i będę o Tobie pisał
każdy jest dla Ciebie
wybrany przez ogromne oczy
bo myśląc w wierszach zawsze je widzę
i uśmiecham się cały z wzajemnością
o naszej miłości wiem że nie umrę – nigdy!
mając siebie nic więcej nie będzie się liczyć
w co od lat wierzyłem
że nasza prawda to prawda spotkania
i sprawa tajemna
moje marzenia wciąż otwarte
żyją w melodii Twojego głosu
czekają -
i mnie przychodzi
tęsknota że kiedyś usłyszę wyraźnie słowa
pisane poezją jako Twój jedyny świadek
wierny
naszych poszukiwań – tyle lat aby
zrozumieć jedną chwilę kiedy
usłyszałaś że to ja winienem całować
bliskość nie mieni się fałszem
miłość muszę odkrywać
to przebudzenie w którym potykam się tylko
o miłość – już tylko
o Twoją miłość
rozdziera co raz mniej boleśnie
bliskość mierzę marzeniem
wyłącznie Twoim słowem
poezją bliskością i Twoich marzeń bólem oczekiwania –
przysuwam nieustająco poduszkę do Ciebie
i kiedy położysz głowę
wieczorem albo zmęczona podczas dnia
to pomyśl, że
zawsze jestem przy Tobie – jest ode mnie
a Ty moim przytuleniem
na wspólne wpatrzenie się razem w nasze oczy
tak pragnę aby stało się to wszystko jak najszybciej
10 lipca, 2021
Andrzej Feret : Andrzej Feret | Facebook
---------------------------------------------------------
fotografia z Internetu : Facebook
