nie stać nas na bunt (wiersz)

człowiek omamiony zmianami
młot i sierp z nowym logiem

na ramieniu znamię

nie bywam prorokiem
z czasem widzę więcej

nic mnie nie zdziwi

opętany świat człowiek zły

zniszczyć co się da
pa para wycięty las
będą meble deski na szalowanie
papier biurokracja
potrzebna jak kurwie majtki

sprzedać siebie to jest fajne
sprzedać za lepszy los
nadszedł czas destrukcji

wyjdź na ulicę i krzycz
lecz nie ma o co się bić

ratuj duszę
ratuj honor

ogień w nas
na wodzie dym