Literatura

z naszych narodzin (wiersz)

Sercem Ku Wiośnie

i w wszystkich zgodach, pociechach 

otwierasz moje wszystkie drzwi i bramy
czym prędzej do domu wróć abym żył i był godnym mu

 

następnych dni, nie będziemy liczyć
zawsze pamiętać wartości w sny

 

powiedź czemu, czy można zabierać ci mi

 

napisz, co skrywasz na ustach swych w sercu mych 
nici zaplatamy

 

o jasnym garnuszku i patelniach po troszkę

 

i mocnych z uszków i czosnkiem owocnem

 

nimi się splatamy

 

zagąszcz wisi mi za dniem ku swego Ojczyma i pra swemu

 

czym wyżej tym bliżej zacnemu

 

Dawid "Dejf" Motyka

 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 16 sierpnia 2021 (historia)

Inne teksty autora

skrzydlate trzepoczą
Sercem Ku Wiośnie
zabierz mnie stąd
Sercem Ku Wiośnie
Mój
Sercem Ku Wiośnie
ciągle otulona, nie wzgardzona
Sercem Ku Wiośnie
niczym jeden rok
Sercem Ku Wiośnie
zaświecony świat
Sercem Ku Wiośnie
Miłość
Sercem Ku Wiośnie
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca