czeka

Sylwia Kukulska

rozpalona chłodem nagość czeka kroplami wody pachnąca pianą zanurzona w zmysłowym blasku odbitego światła czeka na jego dłoń miękki dotyk by jak zawsze policzył korale kręgosłupa sprawdził krzywiznę żeber czeka by łuk biodra obmył z wahań uczcił pieszczotą mrok nocy otulił aksamitem silnych ramion czeka na szorstką słodycz ust ślad zębów na iskrzacej skórze szum krwi wrzącej czeka by jeszcze raz wyrwał z ust jęk rozkoszy czeka tylko woda drży na rzęsach pragnieniem
Sylwia Kukulska
Sylwia Kukulska
Wiersz · 17 sierpnia 2021
anonim