czeka (wiersz)
Sylwia Kukulska
rozpalona chłodem nagość czeka kroplami wody pachnąca pianą zanurzona w zmysłowym blasku odbitego światła czeka na jego dłoń miękki dotyk by jak zawsze policzył korale kręgosłupa sprawdził krzywiznę żeber czeka by łuk biodra obmył z wahań uczcił pieszczotą mrok nocy otulił aksamitem silnych ramion czeka na szorstką słodycz ust ślad zębów na iskrzacej skórze szum krwi wrzącej czeka by jeszcze raz wyrwał z ust jęk rozkoszy czeka tylko woda drży na rzęsach pragnieniem
przysłano:
17 sierpnia 2021
(historia)
przysłał
Sylwia Kukulska –
17 sierpnia 2021, 14:50
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się