czeka
Sylwia Kukulska
rozpalona chłodem nagość
czeka
kroplami wody
pachnąca pianą zanurzona
w zmysłowym blasku
odbitego światła
czeka
na jego dłoń miękki dotyk
by jak zawsze
policzył korale kręgosłupa
sprawdził krzywiznę żeber
czeka
by łuk biodra obmył z wahań
uczcił pieszczotą mrok nocy
otulił aksamitem silnych ramion
czeka
na szorstką słodycz ust
ślad zębów na iskrzacej skórze
szum krwi wrzącej
czeka
by jeszcze raz
wyrwał z ust jęk rozkoszy
czeka
tylko woda
drży na rzęsach pragnieniem
Sylwia Kukulska
Wiersz
·
17 sierpnia 2021
-
Mithril...megawtórne zagadanie