Literatura

w pyle drogi (wiersz)

Piotr K.

przysiadłem przy drodze
topornie strugany
na dłoni wspierając
głowę zatroskaną

 

i patrzę na drogę
dziwiąc się losom
dokąd was ludzie
wasze nogi niosą

 

idziecie bez celu
wokół kwitną głogi
a świat podzielony
pyłem polnej drogi

 

Choczewo 14-06-2021


dobry 4 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Konrad Koper 18 sierpnia 2021, 10:33
Nieco- nieco pusty.
Yaro
Yaro 18 sierpnia 2021, 20:59
dobry wiersz
Mithril
Mithril 19 sierpnia 2021, 17:28
...infantylna patatajka
19 sierpnia 2021, 18:35
Podoba mi się, według mnie jest to jeden z ciekawszych wierszy, jakie ostatnio czytałem na Wywrocie.
przysłano: 18 sierpnia 2021 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca