Moja mała (wiersz)

gdy nikt nie spojrzał nie ujrzał Arkadii

przeminął jak ptak przeżynają

wyście zgrzeszyli, by było do skroni florę

tulicie swoje żony jak: swe

karmicie się tym co monarchistą

nie płać, nie wypoć się

są i mają

kulą dostali w bęben

walczą dzielnie jak siedmiu nie mojej

proś, i znaj się dla wygód

zapominaj co zostało zapewnione...

kul kilka zapewniło sobie przysposobienie obronne

jako Matką moją nie mają

gromadzą sobie dary

jako sytuacyjna z wyjścia

pryśnie tylko blizna

informacja

Dawid "Dejf" Motyka