Literatura

w białą suknię (wiersz)

Sercem Ku Wiośnie

gdy człowieka marność chwyta

zapaść wita, kolcem łapie pyta
gdy pościeli zasłoniona twarz
za tułaczki, tego marszcz
gdy alkohol wodni spłynie
za brody, nim ominie
gdy swobody zawołają karz
przebacz sowie, za to mać a'
i przemija długi walc
spokój w ciszy mocni trwaj
grają tudzież do panienki
o wisienki, patrzaj wdzięki
nim chwycisz do broni
zatańcz jeszcze z Moni:
burburzyńca
Dawid "Dejf" Motyka

 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 25 sierpnia 2021 (historia)

Inne teksty autora

skrzydlate trzepoczą
Sercem Ku Wiośnie
zabierz mnie stąd
Sercem Ku Wiośnie
Mój
Sercem Ku Wiośnie
ciągle otulona, nie wzgardzona
Sercem Ku Wiośnie
niczym jeden rok
Sercem Ku Wiośnie
zaświecony świat
Sercem Ku Wiośnie
Miłość
Sercem Ku Wiośnie
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca