na fazie (wiersz)

zabawa w odnajdywanie siebie pod skorupą

społeczeństw w lesie którego świeżość ma wisieć

na kablu starego laptopa

więc przeczesuje zakrzaczone labirynty

bo  myśli że gdzieś go znajdzie niczym żmije

w niemożliwej kryjówce i wyciągnie z kontaktu

ale tu gdzie gierki dębów o wiekowe

stanie skoro nawet nie doszedł krętymi ścieżkami

do własnego profilu by z nim skończyć

może co najwyżej wdychać woń zielonej

symulacji i po zenonowsku klatka po klatce

ścigać się ze ślimakami aż w końcu wybiega teraz