własnym witrażom nie omywam oka
za wszystko zapominam
czekam i wiem co zdaje się
potem nie bywam tu i jem co jem
proszę o łaski i wielu da
zapomina ta ruda
moja, moja własna prośba
gdy dotrę do końca
nie wiem ile uwiecznię lat
zapamięta ten, który zwodzi cały czas
czy przyjdzie po siebie
a może ciebie
moim zdaniem - nie trzeba nas
Dawid "Dejf" Motyka
