Literatura

Gostyk cmentarny (wiersz)

Sercem Ku Wiośnie

u bibuły się przyznawał 

założył swe trzy w rękawie 
od chocheleczek i z miotełek  
przykładniej

 

przyszła ta własna cześć  
dobiła za kilo sera
zamiótł ulic trochę i kaloszek mały  
od lipnych zagadek z bombonierek

 

zamiatał po trochę do wczoraj 
ale namiękli bolał
liczy ciągle co mu się należeć  
poleży

 

i teraz naród przyjdzie otwarcie 
przeczyśćcie mnie od panny
włosom czasem pogrywa
zawsze zapominali 

 

pałaj ulala usrawaj!!! 

 

Dawid "Dejf" Motyka 

 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 1 września 2021 (historia)

Inne teksty autora

skrzydlate trzepoczą
Sercem Ku Wiośnie
zabierz mnie stąd
Sercem Ku Wiośnie
Mój
Sercem Ku Wiośnie
ciągle otulona, nie wzgardzona
Sercem Ku Wiośnie
niczym jeden rok
Sercem Ku Wiośnie
zaświecony świat
Sercem Ku Wiośnie
Miłość
Sercem Ku Wiośnie
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca