Ognisko

Izabela Filipowicz

Jak zawsze przy ognisku
Wydarzyć się może wszystko
Ponieważ ono daje mocy wiele
Przy ognisku siedzą przyjaciele
Choć nie zawsze ci którzy tam byli
O tym wiedzieli
Ogień to żywioł
Ma wielką moc
Od wieków walczy z wodą on
Jak dobro walczy ze złem
W płomieniach zaklęte są marzenia
Ogień naszą duszę rozgrzewa
I mądry kto bogom ogień skradł
Przy ognisku partyzant siedział
Ręce grzał
Ziemniaki piekł
Od zawsze ogień 
Sprawia że budzi się w nas krew
I choć uważać na niego trzeba
To ważny on dla ludzi
I wielkie uczucia w nas budzi.

 

Izabela Filipowicz
Izabela Filipowicz
Wiersz · 17 września 2021
anonim
  • Mithril
    ...to nawet nie jest gniot - to zwykłe, "piśmienne"gówno.

    · Zgłoś · 3 lata