Korzeń pędy puści (wiersz)

Najważniejsza kromka chleba

reszta przyjdzie

sama

ktoś   -  pomoże

tu przerzuci czarny głaz

tam

przestawi  ścianę.

Potargany los człowieczy

własna miara trzyma

kroki twarde

mocne  

muszę przetrwać

skały były i są moje.

Chociaż korzeń ciernie nosi

wstanie z kolan

wstanie...