W pamięci....

Irena Świerżyńska

Chcesz odstawić kamień ciężki

pamięć  miga

wrzuca  drobny stary gruz

 

tamten świat okrutnej fali

oko płucze łzą

wstrząs z torturą i broda drży

taki obcy  -  kiedyś.

 

A  - teraz odwrót

niby swój  przy miedzy  tryby toczy

dziury kręci  godność  depcze 

granic nie ma  

 

małe w puchu  rosło

pióra grzały  -  dziś już suche

spokój cisza taca pełna

pełen luz.

 

Za lat parę  świat przy płocie

bezstresowe plony zbierze

 

masz walizkę masz gumiaki

spadaj stary 

tam

zamiataj doły  tutaj nic po tobie

 

ważne tylko 

moje,  moje -  Ja.

 

 

 

 

Irena   Świerżyńska
Irena Świerżyńska
Wiersz · 30 września 2021
anonim
  • Urszula JoViSkA
    Widzę, że był tu Mithril - jest jedna ocena "fatalny" :)

    · Zgłoś · 3 lata
  • Irena   Świerżyńska
    O tak - przez pięć lat innej oceny (od tej osobistości) - nie było. Trzeba przymknąć oko - może ktoś wyleczy - kiedyś.

    · Zgłoś · 3 lata