***(bukiet kwiatów polnych XXXIV) (wiersz)

***(bukiet kwiatów polnych XXXIV)

pewnie nie umiem rozpoznać serca

myśli rozgonić co chodzą w ślad

poszukać przemian naszej historii

i nie zapomnieć że świat to grosz

grosz co dostałem by nie zapomnieć

grosika szczęścia od Ciebie w pamięć

abym pamiętał są dwa … dwa grosze

abym pamiętał że grosze dwa

by zawsze było wyjście i dla mnie

i bez kradzieży dwa grosze mnóż/mieć

aby nie zerwał się film pospiesznie

i aby w filmie przetrwało szczęście

i bez kradzieży jakże inaczej

marzeń bez liku kartka i wiersz

tnąc serce twardo jednym wybuchem

móc podarować to wielkie coś

by oprócz słowa móc dotknąć rzeczy

daleko za się i przytulenia

17 lipca, 2021

Andrzej Feret : Andrzej Feret | Facebook

Fotografia: Facebook