Jestem (wiersz)
Izabela Filipowicz
Jestem wierszem
Co mówi w słowach
By w pamięci ludzkiej
Się kiedyś zachować
Jestem muzyką
Co w sercu gra
Przy której tańczy
Z panią pan
Jestem powietrzem
Bez niego żyć się nie da
Bo jest ono potrzebne
Jak kromka chleba
Na koniec jestem sobą
Nikogo już nie udając
By myśli swoje zostawiać
W każdym spotkanym człowieku
fatalny
2 głosy
przysłano:
11 pazdziernika 2021
(historia)
przysłał
Izabela Filipowicz –
11 pazdziernika 2021, 10:08
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się