kuźnia młodości (wiersz)

w epoce brązu na smartfonie

już dwa obeliski blisko darmowego

ratusza tubylcy zadowoleni z gry choć 

pamięć o niej zakopano w serwerze

pod hasłem geneza i nie słyszą tych

dwóch nut na krzyż ale pogańskich ze ścieżki

dźwiękowej ich dni bo w ciągu wieków

nigdy nie znalazłem znaczka z ciszą na niebie

z mojego lotu ptaka dostojny orzeł

gdy poszerza strefę swoich skrzydeł

jest mapa kontynentu z prowincjami

rzuconymi na żer spokojnych normalnie

graczy o wasza wysokość krótkie tam

do szaleństwa i z powrotem aż wkleiłem

trochę terenu i w końcu go minęła 

a czy ja przez te lata nie wałęsałem się tylko

po swojej osadzie bo ten ktoś nie raczył

nawet kliknąć w nowe szlaki by rzucić

mi je pod nogi?