***(bukiet kwiatów polnych CCVIII) (wiersz)

***(bukiet kwiatów polnych CCVIII)

może nie wiem cóż należy przysiąść

dziś jak zawsze samemu wieczorem

kiedy znowu spokój gdzieś mi przysiadł

że mi spokój wyrywał się w słowie

i rozedrgał się kopułką myśli

co gołębiem furkotem czekałem

aby jedna z twoich o mnie myśli

wśród wieczoru została podarkiem

może jeszcze aby było więcej

i dobranoc odeszła bez żalu

że pokażesz naga i spragniona

samą siebie czy to nam wystarczy

bo nieludzko jest wciąż czekać chwili

tej uroczej co się snuje z tobą

tej na zawsze chwili utęsknionej

kiedy wszystko mówi do mnie kocham

18 października, 2021

Andrzej Feret : https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/posts/433616408101715

Fotografia: Facebook