Wojna (wiersz)

Wojno dawno cię nie było

Minęły wczasy z rodziną

A teraz chcesz się rozgościć

Zapraszasz nieproszonych gości

Niepokój wśród narodów

Rozsiewasz i

popiół do urny

Biała jak skała

Krążysz po ziemi

Zbierasz żniwo

Czaszki do kolekcji

Pani życia i śmierci

Chciałbym

żyć według własnej wersji

Gdy niedźwiedź łapy moczy

W rzece mętnieje woda

Chciałbym

się napić lub wskoczyć

Nie mogę czerwona jak krew

Zamykam oczy

czekam na rozkaz

By założyć buty

podnoszę ciężki karabin

By za tobą się włóczyć

Strzelać umiemy

lecz po co zabijać

Umierać łatwiej

niż w pokoju żyć

Żyć bez ciebie potrafimy

Wyświetl film radziecki

Czuję się dzikim człowiekiem

ślepym i głuchym

Na cierpienia innych

Na stołkach eunuchów

Więcej niż młodych serc

Powiadasz

przetrwają wszyscy z najsprytniejszych

Uciekinierzy wszyscy daleko

Słabi wolni od męki

Poddani obcej ziemi

Lecz z krzyżem na piersi

Gdy odchodzisz czuję wolność i spokój

tylko nie kłam że nie wrócisz