obmyci z grzechu (wiersz)

kiedyś minie ten sen
kiedyś przeminie dzień

pandemiczny ciemny czas
wierzę że zapomnimy
drogę mrocznym lasem

maski będą modne jedynie w teatrach
człowiek nie podzieli człowieka według kast
nie dzielmy ras kolorów i blizn cierpień i wad

zasypiam z szeptem modlitwy
z szelestem kroków dobrego
nie zapomnij mój drogi kolego

zaprotestować bo tak naprawdę
nie potrafię się schować
przed wzrokiem innych
podobnych do mnie
wystraszonych zagubionych

kwarantanna moja droga Anna
przesadza kwiaty w wazonach

świat w głupocie szalonych myśli kona
idea chora polityk kłamie eksperyment
napoczęty jak złamanie siódmej pieczęci