Antywiersz albo arcydzieło (wiersz)
falkon
Była sobie miłość
------------------------------------
Wino w tobie się zaczęło
stoisz bez chwili płaczu
chcesz wyżebrać perły żalu
w zatłuszczonym kłamstwie czasu.
Ręce kwitną gorącymi pędami
słowa tłumaczą ból twarzy
jak łasica czujna i płocha
wyznaczasz pieśnią krajobrazy.
Źdźbłem trawy rysujesz makijaż
stułę rzeki zarzucasz na plecy
powstaje najprawdziwszy obraz
pamiętnej burzy przeżyć.
Chmara ptaków odprawia wesele
z witraży oczy patrzą olśnione
na łące oszklonej szukamy pejzaży
co przez lata są więzione.
Zmęczone chmury przysiadły na stołku
niebo rozcieńcza purpurę wyrzeczeń
na błoniu ciepłym od leżeń
ujrzałem bezkształt zamierzeń.
Obudziłem miasto rechotem giganta
rozpalone wnętrze gorzałką zgasiłem
usta wczoraj piękne i młode
w ćwierć rozchyleniu zostawiłem.
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się