Literatura

życie nie rozpieszcza (wiersz)

Yaro

miota ciałem czas ze strachem

nie potrafię przestać się bać

oczy wytrzeszczam przez okno

jak pozbierać się z kawałków puzzli

nie potrafię odszukać miejsc odległych

w głębi psychozy gdzieś na dnie

 

wyprostowane dłonie drżące

lęk nie pozwala opuścić pokoju

normalnie rozmawiać

w ciszy skryty większy niepokój

zaniedbany dotykam chłodnej ściany

 

dość przegranej z jednej strony

kiedy ogarnie duszę radość

powiem jak bardzo was kocham

by nie odejść tam gdzie jedynie kwiatki

płonie ogień nad było sobie życie

bez zbędnych słów i życzeń


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 16 stycznia 2022 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca